Zwarte dood
In de jaren 1347-1351 wordt de wereld geconfronteerd met de zwarte dood. De epidemie werd veroorzaakt door de pestbacterie. De zwarte dood koste het leven aan meer dan 80 miljoen mensen. De naam voor deze ziekte kwam door de kijk op de symptomen; de besmette mensen kleuren paars-zwart. Later bleek dat ze in de zestiende eeuw deze benaming hadden gegeven aan de zwarte dood, de naam in 1347 zelf was 'Pestis' (Koops, 2020).
In die tijd zagen vele mensen de ziekte als een straf van God, maar toen de mensen in deze tijd processies begon te houden om Gods toorn af te wenden zagen ze in dat iedereen de ziekte kon krijgen; rijk, arm, goed of slecht. Ook honden, paarden, katten, ezels,... stierven aan de ziekte. Vanaf de veertiende eeuw en door deze ziekte is het geloof in demonen sterk toegenomen.
De schuld van de zwarte dood werd bij de joden gezocht, maar honderden jaren later kwam ze op de effectieve oplossing, de ziekte was ontstaan bij ratten en vlooien en zo overgegaan naar de mensheid.
foto : historiek.net
Corona
Bijna 6 eeuwen later hangt er weer een pandemie in de lucht die ook vele slachtoffers maakt.
Ik wil het even hebben over de sociale ongelijkheid in de wereld. Corona versterkt de sociale ongelijkheid. Als je alleen al maar kijkt op vlak van onderwijs; velen hebben geen internetverbinding of laptop om hun taken, toetsen en huiswerk te maken. De rijkere hebben dit dan weer wel. De kloof tussen arm en rijk wordt nog groter door dit virus.
Ook kinderen met hoger opgeleide ouders kunnen meer om advies vragen dan kinderen van ouders zonder hooggeschoold diploma.
De crisis nu maakt voor mij duidelijk dat we moeten nadenken over het onderwijs. Nu mensen met kinderen thuis zitten, studenten pakken leerstof moeten verwerken en volwassenen die nu eventjes leerkracht moeten zijn voor hun kinderen zijn er veel existentiële vragen.
Hebben we controle over ons leven? Hoe kunnen we dicht bij de natuur staan? Wat kunnen we doen om ervoor te zorgen dat de mensen die worden getroffen door het Coronavirus beter beschermd worden? Die vragen moeten we blijven stellen, ook als we straks weer ons oude leven terug kunnen oppikken. De vraag is, gaan we ons oude leven terug kunnen oppikken?
Welke lessen moeten we leren uit deze huidige crisis? De pandemie roept op tot globale solidariteit. Het is een globaal probleem waar we mee te maken hebben, geen nationaal probleem, dus de oplossing vraagt om internationale samenwerking tussen verschillende landen. Landen moeten informatie delen over het virus en samenwerken om medische apparatuur te produceren.
Het Coronavirus heeft blijvende gevolgen aan ons sociale leven. Hoe groot onze samenleving en ideeën ook zijn, 1 virusuitbraak confronteert ons radicaal met de nietigheid van ons bestaan.
Wanneer de natuur ons met virussen aanvalt, stuurt het op een bepaalde manier onze eigen boodschap naar ons terug. De boodschap is: 'wat je mij hebt aangedaan, doe ik jou nu ook aan.'
Bibliografie :
In de jaren 1347-1351 wordt de wereld geconfronteerd met de zwarte dood. De epidemie werd veroorzaakt door de pestbacterie. De zwarte dood koste het leven aan meer dan 80 miljoen mensen. De naam voor deze ziekte kwam door de kijk op de symptomen; de besmette mensen kleuren paars-zwart. Later bleek dat ze in de zestiende eeuw deze benaming hadden gegeven aan de zwarte dood, de naam in 1347 zelf was 'Pestis' (Koops, 2020).
In die tijd zagen vele mensen de ziekte als een straf van God, maar toen de mensen in deze tijd processies begon te houden om Gods toorn af te wenden zagen ze in dat iedereen de ziekte kon krijgen; rijk, arm, goed of slecht. Ook honden, paarden, katten, ezels,... stierven aan de ziekte. Vanaf de veertiende eeuw en door deze ziekte is het geloof in demonen sterk toegenomen.
De schuld van de zwarte dood werd bij de joden gezocht, maar honderden jaren later kwam ze op de effectieve oplossing, de ziekte was ontstaan bij ratten en vlooien en zo overgegaan naar de mensheid.
foto : historiek.net
Corona
Bijna 6 eeuwen later hangt er weer een pandemie in de lucht die ook vele slachtoffers maakt.
Ik wil het even hebben over de sociale ongelijkheid in de wereld. Corona versterkt de sociale ongelijkheid. Als je alleen al maar kijkt op vlak van onderwijs; velen hebben geen internetverbinding of laptop om hun taken, toetsen en huiswerk te maken. De rijkere hebben dit dan weer wel. De kloof tussen arm en rijk wordt nog groter door dit virus.
Ook kinderen met hoger opgeleide ouders kunnen meer om advies vragen dan kinderen van ouders zonder hooggeschoold diploma.
De crisis nu maakt voor mij duidelijk dat we moeten nadenken over het onderwijs. Nu mensen met kinderen thuis zitten, studenten pakken leerstof moeten verwerken en volwassenen die nu eventjes leerkracht moeten zijn voor hun kinderen zijn er veel existentiële vragen.
Hebben we controle over ons leven? Hoe kunnen we dicht bij de natuur staan? Wat kunnen we doen om ervoor te zorgen dat de mensen die worden getroffen door het Coronavirus beter beschermd worden? Die vragen moeten we blijven stellen, ook als we straks weer ons oude leven terug kunnen oppikken. De vraag is, gaan we ons oude leven terug kunnen oppikken?
Welke lessen moeten we leren uit deze huidige crisis? De pandemie roept op tot globale solidariteit. Het is een globaal probleem waar we mee te maken hebben, geen nationaal probleem, dus de oplossing vraagt om internationale samenwerking tussen verschillende landen. Landen moeten informatie delen over het virus en samenwerken om medische apparatuur te produceren.
Het Coronavirus heeft blijvende gevolgen aan ons sociale leven. Hoe groot onze samenleving en ideeën ook zijn, 1 virusuitbraak confronteert ons radicaal met de nietigheid van ons bestaan.
Wanneer de natuur ons met virussen aanvalt, stuurt het op een bepaalde manier onze eigen boodschap naar ons terug. De boodschap is: 'wat je mij hebt aangedaan, doe ik jou nu ook aan.'
Bibliografie :
Enne Koops. (2020). De pest in Europa. Geraadpleegd op 7
mei 2020 op https://historiek.net/de-pest-in-europa-1347-1352/65463/
Reacties
Een reactie posten