Doorgaan naar hoofdcontent

Externe vijand

Externe vijand

Ik hoop dat we zullen inzien dat zoiets als Corona een soort vijand is die de wereld kan verenigen. Want we hebben zoiets nodig om verenigd te kunnen worden.Terwijl ik deze zin typ komt de veel gebruikte quote van Nietzsche weliswaar in mij naar boven "what doesn't kill you makes you stronger",
Deze quote werd al voor vele andere doeleinden gebruikt of mis opgevat. Wat ik uit deze quote versta is dat als we deze pandemie overleven, we alles aankunnen. Mensen zijn heel goed in samenwerken, maar werken vaak samen tegen andere mensen. Om de wereld volledig verbonden te krijgen, hebben we een externe vijand nodig.
Nietzsche

Zoals ik eerder vermeld had in mijn vorige blog-post, hoop ik dat we hieruit iets leren. Dat we hier niet uitkomen zonder iets anders te gaan doen. Misschien kunnen we stoppen met andere beroepen te gaan beoordelen, of misschien kunnen we de natuur blijven opzoeken, ook na deze toestand.
Nietzsche wil dat wij ons leven herhalen tot in de eeuwigheid. Waarom? Nietzsche moedigt ons aan om ieder moment in het leven te herzien, zodat we uiteindelijk een leven leiden waarvan we zouden willen dat het zich eeuwig zou herhalen. Dit betrekt zich niet alleen op het maken van de juiste keuzes, maar op een houding waarin ook de pijnlijke ervaringen en situaties van overmacht nog steeds ervaren worden vanuit een volledige acceptatie van het leven. Oftewel: 'amor fati', heb het lot lief.

Zo gaat het er ook aan toe in de film 'Interstellar'. We krijgen een man te zien die volledig gedesoriënteerd in de ruimte zweeft en voorbij raast bij kamers die toegang geven tot alles wat er in zijn leven is gebeurd. Hij maakt alle momenten opnieuw mee. Deze film is een versie van Nietzsche's beschouwing van het leven van het licht in de oneindigheid.





Chaos is niet alleen wanorde maar ook een ruimte van potentieel en creativiteit waaruit nieuwe dingen geboren worden.

Reacties

  1. Dag Stefanie, in tijden van corona zien we Nietzsche vaak terug komen. Zijn quote is vandaag heel toepasselijk en roept inderdaad heel wat vragen op. Jammer genoeg moet er eerst iets ernstig gebeuren vooraleer er een samenhorigheidsgevoel opkomt... Alleen betwijfel ik of we dit samenhorigheidsgevoel nu ook vervullen zoals Nietzsche schreef. Ik heb vaak het gevoel dat 'Europa' niet veel voorstelt in deze tijden. Ik zie elk land meer individueel te werk gaan maar binnen elk land komt dat samenhorigheidsgevoel wel sterk naar boven. Maar op wereldniveau heb ik hier toch mijn twijfels over.
    Een heel leuke blog dat me doet nadenken!
    Groetjes Hannes

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik hoop dat dit word ingezien op wereldniveau dat we elkaar nodig hebben. Je hebt gelijk dat ieder land individueel te werk gaat, maar ik heb het besef dat dit zo niet kan, toch niet op langere termijn.
      Laat ons hopen op verandering! :)

      Groetjes

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Illusie van controle

Controleverlies We hebben God op non-actief gesteld. We hebben hem zijn schepping uit Zijn handen gerukt en hebben zelf ons lot gecreëerd. Het leven is volgens ons maakbaar.  1 virus en onze illusie van controle sloeg aan diggelen. De essentie van alle angst is controleverlies.  Stoïcijns filosoof Epictetus werd als Griekse slaaf naar Rome gebracht. Met goedkeuring van zijn meester keizer Nero begon hij filosofie te studeren. Hij kreeg les van Musonius Rufus, eeen stoïcijnse filosoof. In de periode na de dood van Nero werd aan Epictetus de vrijheid geschonken. Hij richtte zijn eigen stoïcijnse school op (Filosofie). De belangrijkste les van het stoïcsme is het onderscheiden tussen zaken waar je wel invloed op hebt en zaken waar je geen invloed op hebt. Op zaken zoals onze meningen, houdingen, reacties, doelen die we stellen,.... hebben we wel invloed. We hebben dan weer geen controle over wat er met ons gebeurt, we hebben geen controle over wat de mensen om ons heen zeggen of doen. Zel

Het hier en het nu beoefenen

Mindfulness Ik word wakker en ik kijk naar mijn lichaam. Ik let op mijn adem, ik adem positieve energie in en negatieve energie uit. Ik focus mij op mijn lichaam . Hoe voelt  mijn lichaam aan? Ik focus mezelf hierop. Sluit je ogen en breng al je aandacht naar je voorhoofd, probeer de huid te voelen en de eventuele spanningen. Doe dit hetzelfde met de rest van je hoofd en gezicht. Observeer. Telkens als je gedachten afdwalen keer je terug naar de oorspronkelijke focus. Richt je aandacht op je schouders, borst, buik en dwaal zo af naar beneden. Voel je benen, beweeg je tenen, draai eens rond met je enkels. Strek je eens goed uit, geeuwen mag en doe je ogen open en ervaar de diepe sensatie van rust. Ik ben klaar om uit mijn bed te komen!  Dit is een vorm van meditatie ' de bodyscan' . Weet dat er gedachten komen en gaan tijdens een meditatie. Kan je denken over niets? De vraag is, wanneer dit zou gelukt zijn, wat dan datgene is dat het denken weer op gang brengt.

Klimaat van paniek

Wicked problem Corona is een wicked problem. Als we met een sociologische bril kijken naar de hedendaagse crisis zien we dat het virus een lastig en gemeen probleem is. De oorzaak en de volledige precieze oplossing zijn nog altijd niet 100 % wetenschappelijk bewezen. Wat weten we dan eigenlijk over het virus? Behalve dat we mondmaskers moeten dragen, we opgelegd zijn van de overheid om 1,5m afstand te houden, we nu met 4 mensen mogen samenkomen, …. . Moeten we voor groepsimmuniteit gaan? Moeten de scholen al terug open? Komt er nog een tweede golf van het virus? Er is zoveel onzekerheid nu als mens. Onzekerheid ligt niet in onze aard. We zijn een sociaal wezen die graag een planning opmaakt en graag weet wat er op ons afkomt. Dit is nu helemaal niet zo. Maar hoe gaan we daarmee om als samenleving? We krijgen langs alle kanten tweestrijdige informatie over het virus. Het gevolg daarvan is controleverlies en hulpeloosheid. Ik zie dit virus als een persoonlijke bedreiging, we proberen