Doorgaan naar hoofdcontent

Any country where i'm not bored, is a country that teaches me nothing

Albert Camus

Camus wordt gezien als de grondlegger van het absurdisme, een filosofie die gerelateerd is aan het existentialisme. Volgens het absurdisme zijn mensen fundamenteel rationeel, het menselijk lijden is het resultaat van pogingen door individuen om betekenis in het universum te vinden.

De enige filosofische vraag is die van zelfmoord. Zouden we ons moeten bezig houden met het leven? Moeten we onszelf doden? Heeft Godsdienst een betekenis gecreëerd om ons leven te vullen? 


Het probleem dat Camus ons voorlegt, begint met een ervaring die iedereen wel kent. De ervaring van het absurde.

 
Hoewel wij op een vanzelfsprekende manier leven en gewoon ‘doen wat we doen’, komt er altijd een moment waarop we even stilstaan. Het bestaan komt ons plotseling over als iets absurds.Ineens kunnen we niet meer mechanisch en gewoontegetrouw handelen, maar vragen we ons af wat we eigenlijk aan het doen zijn. Het absurde hangt sterk samen met het besef van onze eindigheid en de onvermijdelijke dood.  Wij verlangen duidelijkheid omtrent ons bestaan hier op aarde, maar deze duidelijkheid wordt ons niet gegeven. Camus stelt dat wij onze sterfelijkheid bewust moeten beleven en uit angst of zingeving geen zelfmoord moeten plegen en niet moeten vervallen in religie. We moeten de absurditeit van ons bestaan aanvaardenDe levenshouding die Camus bepleit is die van vrijheid, bewust leven en revolte. Ondanks de zinloosheid de aarde trouw blijven en vanwege die trouw solidariteit en gerechtigheid praktiseren, dát is de opstand tegen de absurditeit.
Voor Camus is de botsing tussen het menselijk verlangen naar eeuwigheid, duidelijkheid en zin aan de ene kant en een universum aan de andere kant, het meest treffende aspect van de menselijkheid. Hij vraagt ons deze situatie bewust te beleven (Wikipedia, 2020).

Vandaag

Mensen die de dag van vandaag door Covid-19 geloven dat de ondergang nabij is kunnen we vergelijken met hoe Camus erover nadacht. Die mensen gaan naar de winkel volledig verschrikt van alles die rondom hen gebeurt. Mondmaskers, handschoenen en 5 pakken wc-papier. Ze proberen hun zelf in leven te houden, in volle angst.

Je hebt mensen die in God geloven, als God mij beschermt en graag ziet zal er mij niks overkomen. Zolang ik bid tot God iedere dag ben ik veilig en vrij van het virus.

En dan heb je mensen zoals ik; ik heb een bepaalde vrijheid nodig, al kan dit nu niet. Ik heb er vrede mee genomen. Je kunt ervoor kiezen om bewuster te leven; door binnen te blijven je te focussen op jezelf krijg je stof tot nadenken. Liefde voor anderen en respect voor hun rechten en waardigheid, ongeacht wie of wat ze zijn; uiteindelijk is dit ALLES wat we nodig hebben.

Vrijheid inwisselen voor veiligheid?

Mensen voelen zich veilig als ze het gevoel hebben dat ze grip hebben op een situatie en vooral op de toekomst. Dit gevoel krijgen ze als ze beschikken over vrijheid, van ruimte om hun eigen leven vorm te geven. In een wereld zoals de onze, waar veel mensen dicht op elkaar leven, kan die ruimte niet eindeloos zijn. Door dat velen van ons nu eenmaal in een stad of dorp of appartement wonen moeten we onze vrijheid voor een stuk inleveren voor veiligheid. 

Maar wat doet dit met een mens?

De oordelen die de mens velt over de mogelijkheden van zijn omgeving, lichaam en geest, zijn steeds in beweging; ze verschillen van persoon tot persoon. Voor velen die zich in quarantaine bevinden word het te veel, terwijl het voor andere personen juist een vakantie is (die ook niet weer te lang moet duren...) 






"Let the situation be as cold as winter but the heat lies within you"
Albert Camus


Bibliografie : 

Wikipedia. (2020). Albert Camus. Geraadpleegd op 3 mei 2020 op https://nl.wikipedia.org/wiki/Albert_Camus




Reacties

Populaire posts van deze blog

Illusie van controle

Controleverlies We hebben God op non-actief gesteld. We hebben hem zijn schepping uit Zijn handen gerukt en hebben zelf ons lot gecreëerd. Het leven is volgens ons maakbaar.  1 virus en onze illusie van controle sloeg aan diggelen. De essentie van alle angst is controleverlies.  Stoïcijns filosoof Epictetus werd als Griekse slaaf naar Rome gebracht. Met goedkeuring van zijn meester keizer Nero begon hij filosofie te studeren. Hij kreeg les van Musonius Rufus, eeen stoïcijnse filosoof. In de periode na de dood van Nero werd aan Epictetus de vrijheid geschonken. Hij richtte zijn eigen stoïcijnse school op (Filosofie). De belangrijkste les van het stoïcsme is het onderscheiden tussen zaken waar je wel invloed op hebt en zaken waar je geen invloed op hebt. Op zaken zoals onze meningen, houdingen, reacties, doelen die we stellen,.... hebben we wel invloed. We hebben dan weer geen controle over wat er met ons gebeurt, we hebben geen controle over wat de mensen om ons heen zeggen of doen. Zel

Het hier en het nu beoefenen

Mindfulness Ik word wakker en ik kijk naar mijn lichaam. Ik let op mijn adem, ik adem positieve energie in en negatieve energie uit. Ik focus mij op mijn lichaam . Hoe voelt  mijn lichaam aan? Ik focus mezelf hierop. Sluit je ogen en breng al je aandacht naar je voorhoofd, probeer de huid te voelen en de eventuele spanningen. Doe dit hetzelfde met de rest van je hoofd en gezicht. Observeer. Telkens als je gedachten afdwalen keer je terug naar de oorspronkelijke focus. Richt je aandacht op je schouders, borst, buik en dwaal zo af naar beneden. Voel je benen, beweeg je tenen, draai eens rond met je enkels. Strek je eens goed uit, geeuwen mag en doe je ogen open en ervaar de diepe sensatie van rust. Ik ben klaar om uit mijn bed te komen!  Dit is een vorm van meditatie ' de bodyscan' . Weet dat er gedachten komen en gaan tijdens een meditatie. Kan je denken over niets? De vraag is, wanneer dit zou gelukt zijn, wat dan datgene is dat het denken weer op gang brengt.

Klimaat van paniek

Wicked problem Corona is een wicked problem. Als we met een sociologische bril kijken naar de hedendaagse crisis zien we dat het virus een lastig en gemeen probleem is. De oorzaak en de volledige precieze oplossing zijn nog altijd niet 100 % wetenschappelijk bewezen. Wat weten we dan eigenlijk over het virus? Behalve dat we mondmaskers moeten dragen, we opgelegd zijn van de overheid om 1,5m afstand te houden, we nu met 4 mensen mogen samenkomen, …. . Moeten we voor groepsimmuniteit gaan? Moeten de scholen al terug open? Komt er nog een tweede golf van het virus? Er is zoveel onzekerheid nu als mens. Onzekerheid ligt niet in onze aard. We zijn een sociaal wezen die graag een planning opmaakt en graag weet wat er op ons afkomt. Dit is nu helemaal niet zo. Maar hoe gaan we daarmee om als samenleving? We krijgen langs alle kanten tweestrijdige informatie over het virus. Het gevolg daarvan is controleverlies en hulpeloosheid. Ik zie dit virus als een persoonlijke bedreiging, we proberen